Gelişen Dinamik Füze Tehdidi: Bir Avrupa Tepkisi

Pierre Tran tarafından

Paris – Batı müttefikleri, geniş bir yelpazede Çin ve Rus balistik füzeleri ve seyir silahları tehdidiyle karşı karşıya kalırken, Kuzey Kore ve İran, bölgesel güce ilişkin iddiaları desteklemek için füze yeteneklerini aramaktadır.

Çin ve Rus füze kapasitesinin gelişiminin doğası, bazı Avrupa sanayinde, jeostratejik ve operasyonel dengeyi değiştirerek Batı paritesini tehdit eden bir durum olarak görülmektedir.

Konvansiyonel savaş başlıkları ile donatılmış ve kaçınılmaz bir terminal uçuşunda uçmak için tasarlanmış balistik füzeler, ateş edilmeden bile kriz yönetimini etkileyen bir faktör olarak politik ve stratejik araçlar olarak kullanılabilir.

Moskova karada ve denizde hedefleri vuracak füzelerin yanı sıra, erişim hedeflerinin reddedilmesine (A2AD) ya da derinlemesine savunmaya yatırım yaptı.

Fransa'da Paris hava sahasında, yeni bir savaş jeti içeren bir Future Combat Air Sistemi için bir teknoloji göstericisi için bir proje gösterdiğini duyurduğunda, düşman hava savunmasının ele alınması gereken önemli bir zorluk olarak görülmesi gerektiğini düşünen bazı insanlar var.

Paris Hava Şovu 17 Haziran’da açılacak.

Batı, Suriye’deki savaş uçağını, Rusya’nın S400’den yüzeye hava füzesini Orta Doğu’ya gönderdiği zaman zararsız hale getirdi. Bu, bazılarının Suriye'deki güç dengesinde bir değişim olarak görüldüğü, Rusya'nın da avantaj sağladığı nokta.

Moskova, bir Nato müttefiki olan Türkiye'ye yanıt olarak, 2016'da bir Rus savaş uçağı bırakarak, gelişmiş Triumph silah sistemini Suriye'ye gönderdi.

Çin ve Rusya, hava savunma sistemlerini ve hedefleri zorlamak için daha geniş menzilli ve manevra kabiliyetine sahip daha hızlı füzelerin geliştirilmesiyle birlikte balistik saldırı yeteneklerini artırmaya çalışıyorlar.

Bu silahlar komuta merkezlerine ve hava üslerine çarpmak üzere olan savaş gemilerinden, denizaltılardan ve avcı jetlerinden atılabilir.

Dong Feng-21D adlı bir Çinli balistik gemi füzesi, uçak gemileri gibi önemli deniz hedeflerine karşı ateşlenebilir.

Rusya, anti-füze savunmasının coğrafi kapsamını genişletmek için daha fazla tespit ve izleme ağına sahip olan erişim karşıtı alan reddine (A2AD) destek vermeye çalışıyor.

Bu tür bir füze savunması kavramı, ana toprakları dış saldırılara karşı korumak için inşa edilen Çin Duvarı veya Hadrian Duvarı'na benzetilebilir. Rus A2AD'in inşa edilmesi, gizli düşman uçakları tarafından sürpriz bir saldırı yapılmasını zorlaştırıyor.

Bu arada, Avrupa'da, Fransa ve İtalya, karadan yüzeye havaya bir füze olan Aster 30'u daha geniş bir müdahale aralığı sağlamak için Blok 1 NT versiyonuna yükseltiyorlar.

Diğer Avrupa hava savunma projelerinin planlandığı anlaşılmaktadır.

Grev tarafında, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin, geçen yıl Mart ayında Rusya'nın nükleer enerjili, hipersonik bir füze üzerinde çalıştığını söyledi.

CNBC, 22 Mart’ta Rusya’nın, 2000’lerin başından beri Skyfall adında bir silahın geliştirilmesi için çalıştığını, kalkış için benzinle çalışan bir motor ve uçuş için nükleer motorla çalıştığını bildirdi.

Ancak CNBC, ABD’nin istihbarat raporuna göre, bu füzenin başka bir on yıl boyunca “savaşa hazır hale gelmek” için çalışmaya ihtiyacı olacağını belirtti.

Bölgesel gücü güvence altına almak isteyen ülkeler için kısa, orta ve orta menzilli balistik füzeler, Batı hava üstünlüğüne karşı koymak için bir jet avcısı geliştirmek için uygun bir alternatiftir..

Tehdidi ortaya çıkaran gelişmelerden biri, sıvı yakıttan katı yakıta geçiş, füzenin hazırlanmasını ve başlatılmasını daha hızlı kılar.

Kısa menzilli SS-26 füzesi katı yakıt kullanıyor ve orta menzilli nükleer kuvvet (INF) anlaşmasıyla uyumlu.

Rusya, 2007 yılında faaliyete geçen Iskander adlı 4 tonluk SS-26'yı ilan etti. Bu ülke versiyonu 480 km, ihracat modelinde ise 280 km. SS-26'nın çeşitleri Çin, İran ve Pakistan'ı silahlandırıyor.

Bu füze, dahili rehberlik sistemleri ile uçmaktan kaçanları engellemek için hedeften 20-30 km uzaktaki rotayı değiştirebiliyor.

SM3, Polonya’da konuşlandırıldı ve bu ABD füzesi ülkenin bazı bölgelerinde SS-26’yı ele geçirebilecek kapasiteye sahipti.

Bu arada, Fransız Hava Genelkurmay Başkanı Orgeneral Philippe Lavigne 15 Mayıs'taki alt meclis Ulusal Meclisinin savunma komitesine, hava savunma sistemi dronlara ve diğer yeni tehditlere karşı yeteneği olmadığı için Fransa'nın “raketinde delikler” olduğunu söyledi.

Entegre bir Hava Komuta Kontrol Sistemi (ACCS) için Nato programının geç olduğunu söyledi.

Fransa ve Hava Kuvvetleri tarafından desteklenen ve sorunların üstesinden gelmek için bir plan hazırlandı.

Ancak F-35 ortak grev savaşçısını seçen ülkeler bu planı desteklemediklerini belirtti.

Nato, Müttefik Dönüşüm Komutanlığı ofisinden seçenekler hazırlamasını istedi, böylece ACCS programına bir karar 2019'un ortalarında verilebilirdi.

ACCS, Avrupa'daki bazı Nato üyelerinin çeşitli ulusal komuta ve kontrol sistemlerini tek bir ağa bağlamak için tasarlanmıştır.

Öne çıkan fotoğraf aşağıdaki kaynaktan alınmıştır:

https://www.armyrecognition.com/russia_russian_missile_system_vehicle_uk/s-400_triumf_sa-21_growler_missile_russia_air_defense_system.html

Mesaj Görüntüleme:
188